Η κατάσταση που βιώνουν σήμερα στην πλειοψηφία τους οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Χωρίς αμφιβολία, η σημερινή κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει μία πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση με καταστροφικές επιπτώσεις σε μεγάλο μέρος επιχειρήσεων και γενικότερα στην οικονομία της χώρας.

Tα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και αναφέρομαι στις επιστρεπτέες προκαταβολές, στην αναστολή πληρωμών των δόσεων ρυθμισμένων φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών, στην ενίσχυση των εργαζομένων που έχουν τεθεί σε αναστολή κλπ, ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση και συγκυριακά έδωσαν λύσεις σε σημαντικά προβλήματα αποτρέποντας μέχρι στιγμής έκρηξη «λουκέτων». 

Ωστόσο, έχουμε ακόμη μακρά πορεία μέχρι να επιτύχουμε την επιστροφή στην κανονικότητα. Η επόμενη μέρα μετά τη λήξη της πανδημίας θα είναι ακόμη πιο δύσκολη για τις επιχειρήσεις, καθώς τότε θα κληθούν να αποπληρώσουν και όλα τα μεγάλα χρέη που δημιουργήθηκαν την περίοδο της υγειονομικής κρίσης και των lockdown, αφού θα σταματήσουν και τα ευεργετικά μέτρα.

Ωστόσο, το μεγάλο ζητούμενο είναι να υπάρξει ακόμη πιο ενισχυμένη βοήθεια προς τις επιχειρήσεις. Και αυτό γιατί εάν δεν υπάρξει μια γενναία στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων  μέσα στο 2021, θα δούμε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων να αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα που δυστυχώς είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν και νέα έκρηξη της ανεργίας.  

Προκειμένου να αποτραπεί  μία νέα «πανδημία» λουκέτων το επόμενο διάστημα, θα πρέπει η κυβέρνηση να ενισχύσει τα μέτρα προστασίας προς τις επιχειρήσεις που έχουν πληγεί τον τελευταίο χρόνο και να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο «κούρεμα» των χρεών τους προκειμένου μετά τη λήξη της πανδημίας να μπορέσουν απρόσκοπτα να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Για το λόγο αυτό, η Επιμελητηριακή Κοινότητα έχει τονίσει επανειλημμένα ότι, πέραν των θετικών μέτρων στήριξης, θα πρέπει να υπάρξει και συντονισμένη δράση – σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο - για το κούρεμα των χρεών που δημιουργήθηκαν εν μέσω της πανδημίας. Πρόκειται για απόφαση επιβεβλημένη, με στόχο διασωθούν υγιείς και δημιουργικές επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, οι οποίες βρίσκονται σε κίνδυνο εξαιτίας της κρίσης.  

 

Παράλληλα, βέβαια, θα πρέπει να ασκηθούν πιέσεις και για την επίσπευση της εισροής στη χώρα μας των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και η κατάλληλη διαχείριση κονδυλίων του ΕΣΠΑ και άλλων Ταμείων για τη διάσωση της επιχειρηματικότητας που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κοινωνική συνοχή.

Η αύξηση των επενδύσεων, στη βάση ενός οργανωμένου στρατηγικού σχεδίου, αποτελεί ζητούμενο ζωτικής σημασίας για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, μετά την πανδημία. Ακόμη και πριν εκδηλωθεί η υγειονομική κρίση, γνωρίζαμε  ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από νέες, μεγάλες επενδύσεις, με έμφαση σε παραγωγικούς τομείς και σε νέες υποδομές, που δημιουργούν βιώσιμες θέσεις εργασίας. Χρειάζεται επενδύσεις που θα μετασχηματίσουν την παραγωγική βάση της χώρας, θα διαμορφώσουν ένα μοντέλο ανάπτυξης περισσότερο διαφοροποιημένο, υγιές και ανθεκτικό. 

Σήμερα, όπως είναι αναμενόμενο, επικρατεί πάγωμα των επενδυτικών σχεδίων. Παράλληλα, όμως, δημιουργεί νέες τάσεις, όπως είναι η επιτάχυνση του ρυθμού υιοθέτησης και ενσωμάτωσης της ψηφιακής τεχνολογίας, αλλά και ο μετασχηματισμός των εφοδιαστικών αλυσίδων εξαιτίας της ανάγκης για μεγαλύτερη ευελιξία και ανθεκτικότητα.   

Στο επίκεντρο της αναπτυξιακής προσπάθειας πρέπει να είναι η διαμόρφωση ενός νέου εξωστρεφούς αναπτυξιακού μοντέλου, το οποίο θα εστιάζει περισσότερο στην τόνωση της βιομηχανικής παραγωγής, σε νέους αναδυόμενους κλάδους υπηρεσιών, στην κυκλική οικονομία και τη βιώσιμη ανάπτυξη, αλλά και στην ανταγωνιστική τοποθέτηση της χώρας στις νέες εφοδιαστικές αλυσίδες, που δημιουργούνται μετά την πανδημία. Παράλληλα, θα πρέπει να συνεχιστούν με ταχύτερα βήματα οι μεταρρυθμίσεις σε μια σειρά από τομείς, όπως είναι η αναμόρφωση της εργασιακής νομοθεσίας, η αναβάθμιση του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης, η βελτίωση του χρηματοδοτικού περιβάλλοντος, η απλούστευση και ο εκσυγχρονισμός του ρυθμιστικού περιβάλλοντος. 

Σήμερα, η πανδημία προκαλεί σοβαρές ανατροπές, δημιουργεί όμως και σημαντικές, νέες δυνατότητες και ευκαιρίες. Πρώτη προτεραιότητα σαφώς παραμένει η προστασία της δημόσιας υγείας. Ωστόσο, είναι σημαντικό στο διάστημα που απομένει μέχρι το τέλος της πανδημίας, να υπάρξουν κατάλληλες αποφάσεις και πολιτικές για διασφαλιστεί ότι η πραγματική οικονομία θα μπορέσει όχι μόνο να επιβιώσει μέχρι τότε, αλλά και να σταθεί το συντομότερο δυνατό ξανά στα πόδια της.